Op de website vind je enkele keren kleine stukjes tekst met persoonlijke voorbeelden. Mocht je zo’n tekstje willen teruglezen, dan is dat vaak lastig te vinden. Daarom staan hier de verschillende tekstjes onder elkaar, in de volgorde waarin ze op de website staan.

 

Uit: Hoe komt het contact met een voorouder tot stand?

Een casus

Wat dat betreft was het meteen raak in de eerste thematische voorouder opstelling. Een voorouder, een vrouw, was zeer bang. Ze was aan het rillen over haar hele lichaam. De vraag werd gesteld waarom ze zo bang was. Dat kostte de voorouder even verwerkingstijd. Toen vertelde ze dat ze op een plek stond waar andere mensen haar absoluut niet wilden hebben. Ze was bang vermoord te worden, hier en nu. Wat was het geval? Ze had als arme vrouw een kind gebaard voor een rijke vrouw die zelf geen kinderen kon krijgen. Maar dat mocht natuurlijk niemand weten! Ze wilde graag af en toe een glimp opvangen van haar kind. Dat moest ze heel stiekem doen want haar leven stond op het spel. Ze dacht dat ze in de opstelling omgeven werd door voorouders van de rijke familie. Tot ze zich realiseerde dat de voorouderlijn bestond uit haar eigen voorouders. Daarop riep ze uit naar degene voor wie het ritueel was: “weet jij wel dat je dan met míjn voorouders te maken hebt?” Ze dacht dat dat voor deze persoon een hele openbaring moest zijn om opeens te maken te hebben met een voorouderlijn van arme sloebers, in plaats van uit een rijke familie te stammen.

Dit zal niet de laatste keer zijn geweest dat zoiets gebeurt.

 

Uit: De thematische voorouder opstelling

Een casus

De voorouderlijn versterken voor je gebeurt ook doordat bijvoorbeeld voorouders die zich niet van deze rol bewust zijn, deze ontbrekende kennis door het voorouder ritueel aangereikt krijgen. Een voorval: ik ga voor een voorouder staan, pak even later met beide handen mijn hoofd vast en roep uit: “Er is iemand in mijn hoofd aan het tetteren! Er is iemand in mijn hoofd aan het tetteren: ‘je staat op een voorouderlijn! Je staat op een voorouderlijn!...’ Het zal mijn vader wel zijn."

Deze jongeman was zich niet bewust dat hij in dat leven vader was geworden, en zijn vader zag de kans schoon hem dat nou eindelijk eens aan zijn verstand te brengen. De jongeman was eerder weggelopen van huis, vertelde hij, omdat zijn vader zo vaak schreeuwde. En nu dus weer.

 

Uit: Steentjes invoelen en representeren

Tip

De eerste keer dat ik met iemand online een afspraak had voor een voorouder ritueel had deze persoon bedacht dat het geen steentjes hoefden te zijn. Ze had voor houten kraaltjes gezorgd. Gelukkig had ze om de hoek bij haar huis een pad met kiezelsteentjes zodat ze meteen voor steentjes kon zorgen.

Waarom steentjes? Stenen kunnen heel goed energie vasthouden en weer loslaten. Hout heeft die capaciteit minder. 

 

Uit: Wat ga je tegen komen?

Casus

Zelf kwam ik in een 30-generatie opstelling van een voorouderlijn reuzen tegen. Ik noem een 30-generatie opstelling, een opstelling zonder representeren, met alleen invoelen, van 30 generaties in vier voorouderlijnen (dus vier maal 30 steentjes invoelen). Reuzen in de familie, dat vond ik heel leuke informatie. Die kon ik delen met enkele lange familiegenoten.

De 30-generatie opstelling met mijn vier voorouderlijnen heb ik twee maal gedaan, omdat ik de helpende vraag en de andere vragen gescheiden heb behandeld. De eerste keer deed ik deze uitgebreide voorouder opstelling met alleen de vraag dat voorouders naar voren kwamen die konden helpen. De tweede keer met de overige vragen: voorouders die zelf hulp nodig hadden, die een boodschap wilden doorgeven, of die iets van zichzelf kenbaar wilden maken. Vanuit die laatste uitnodiging; ‘ik wil voorouders vragen naar voren te komen die iets van zichzelf willen kenbaar maken’, kwam de informatie van de reuzen door.

Nog een grappige gebeurtenis bij de 30-generatie opstelling. Bij het invoelen van de steentjes voelde ik geregeld niets, ook niet na even invoelen. Dan dacht ik op een gegeven moment: ‘hier is niets’. Na nog even invoelen, voor de zekerheid, dacht ik opnieuw: ‘nee, hier is niets’. Bij het invoelen van één steentje voelde ik vrij snel en vrij duidelijk: ‘hier is niets. Nee, hier is niets.’ Hoe kan dat? Ben ik dat? Denk ik dat? Ik was getriggerd hierdoor en dacht: ‘ik ga nu toch even kijken wat hier is.’ Ik ging me dieper concentreren. En dat hadden ze niet verwacht: ik ontmoette een paar nieuwsgierige voorouders die aan het rondkijken waren, die zelf niet naar voren wilden komen, maar die op het licht van het voorouder ritueel waren afgekomen omdat ze nieuwsgierig waren. Die hadden zich verstopt achter het schermpje: ‘hier is niks’. Maar dat schermpje viel natuurlijk op. Even stonden we elkaar verbaasd aan te kijken: ‘oh, jij bent van een andere dimensie?’ Daar sta je dan opeens oog in oog met elkaar. Dat doet wat. Het duurde kort maar het was een gedenkwaardig moment.

 

Uit: Vragen stellen aan voorouders bij het representeren

Tip

Misschien denk je dat voorouders in een hoger spiritueel bewustzijn verkeren omdat ze niet meer op aarde verblijven. Dat is niet het geval. Dat komt omdat je contact legt met de mens die ze waren, niet met hun ziel of hun hogere zelf. Dus de voorouder die naar voren treedt is de voorouder zoals die in dat leven was. Daarom kun je ook geen inzichten en helpende adviezen verwachten omtrent jouw huidige problemen. Voorouders komen naar voren vanuit hun eigen geleefde leven, waarbij ze een nu-gevoel hebben, omdat zij dat zijn.

 

Uit: De verschillende stappen in het hele ritueel

Citaat Margrete Vijlbrief

Het is geen quick fix ...
Het gaat er ook om dat je ze ontmoet, kennis met ze maakt, dat ze jou ondersteunen, jouw voorouderlijn ondersteunen, daar ga je iets tegenover zetten. Dat doe ik op een altaar, ik erken hun, en vraag wat ze nodig hebben. Bij mij waren het deels boeren. Ik leg daar nu wat oogst neer, noten, graan(meel), maar ook suiker en tabak etc.

Wil je de heling door laten werken, blijf je ze voeden ... Daarmee toon je ook je respect en dankbaarheid. Dat kan je dagen/maanden doen, tot je voelt dat het genoeg is en dan pas neem je afscheid. Het is hard werken voor ze!

Het is zo belangrijk dat we samenleven met onze voorouders  ...
Als ik nu achter mijn spinnenwiel zit, of in de tuin werk, zijn ze er altijd bij...

 

Uit: Groepje fijnstoffelijk

Casus

Met mijn zus uit Nieuw Zeeland hadden we een keer iets op subtiel energetisch niveau gedaan dat niet zoveel tijd vroeg, en we hadden daarom nog tijd over. Ik zei dat het mij leuk leek om een keer te representeren. We bespraken of dat kon online, want dan heb ik begeleiding nodig. Mijn zus zei meteen dat dat kon want afstand telt niet, en ze zei erbij dat ze als begeleider wilde dat ik zelf bij bewustzijn bleef. Jazeker. En wat zou ik dan kunnen representeren? Meteen kwam in me op: oma van moeders kant, dus de moeder van onze moeder. Haar hebben we niet gekend want zij is gestorven toen onze moeder nog een peuter was.

Ik ging staan om haar te representeren, en het eerste wat werd gezegd was: ik ben jouw oma niet. Even later: ik ben geen voorouder. En nog even later: ik ben een wezentje dat verdronken is.

Mij vielen de klompen uit. Hebben we hier wel met een mens te maken? Die vraag stelde ik innerlijk aan het wezentje dat verdronken was.

Toen ontvouwde het zich. 'Ik' is een klein meisje van drie dat verdronken is, en dat rustig in een afgeschermde en veilige omgeving leeft waar het zich oké voelt en uit zichzelf niet uit hoeft. Het is een nichtje van onze oma die haar tante is. En deze vrouw, onze oma, is blijven vragen: "waar is dat kind?" Want dat kind was opeens vermist en was nooit meer gevonden. 

Ik kon de ontroering voelen van onze oma dat ze elkaar ontmoetten. Maar ook de pijn bij onze oma: hierover had ze zich al die tijd zo ontzettend druk gemaakt.

Achteraf vroeg ik aan Margrete en Ferry hoe het kan dat dit probleem zich in de spirituele wereld niet had opgelost, en deze vrouw met de vraag naar dit vermiste kindje was blijven zitten. Zij legden uit dat vaak door trauma iemand niet goed bereikbaar is.

Omdat ze hierover getraumatiseerd was, kon ze het kindje niet eerder ervaren. Het was een helpende voorouder opstelling geweest, die anders verliep dan voorzien.