De algemene voorouder opstelling ziet er als volgt uit:

Je legt de vier voorouderlijnen.

 

Eerste voorouderlijn:

Eerste generatie: moeder, één steentje.

Tweede generatie: oma, één steentje.

Derde generatie: één voorouder, één steentje.

En zo voort tot en met de tiende generatie.

 

Tweede voorouderlijn:

Eerste generatie hoef je niet te leggen want jouw moeder is al vertegenwoordigd in een steentje.

Tweede generatie: opa, één steentje.

Derde generatie: één voorouder, één steentje.

En zo voort tot en met de tiende generatie.

 

Derde voorouderlijn:

Eerste generatie: vader, één steentje.

Tweede generatie: oma, één steentje.

Derde generatie: één voorouder, één steentje.

En zo voort tot en met de tiende generatie.

 

Vierde voorouderlijn:

Eerste generatie hoef je niet te leggen want jouw vader is al vertegenwoordigd in een steentje.

Tweede generatie: opa, één steentje.

Derde generatie: één voorouder, één steentje.

En zo voort tot en met de tiende generatie.

 

Je legt de steentjes zover uit elkaar, dat je tussen ze in kunt staan als je een steentje oppakt om in te voelen. 

 

In het ritueel van de steentjes oppakken, invoelen en representeren, wordt niet gewerkt met een vaste volgorde. Het aantal steentjes dat wordt opgepakt, beperken we tot het aantal van de thematische voorouder opstelling, dat zijn er tien. Dat is voldoende voor de verwerking. De keuze voor de steentjes maken we gezamenlijk door het veld in te voelen. Dat hoef je niet alleen te doen. Daar helpen we je graag bij als je dat wenst. Als je zoiets niet gewend bent, lijkt dit misschien erg lastig of bijna onmogelijk om te doen, maar waarschijnlijk ga je echt iets voelen, en trekt een steentje je aan. We hebben alle drie velletjes papier, ieder zijn eigen kleur. Als een steen jouw aandacht trekt, leg je er een velletje papier bij, zodat we achteraf weten aan welke steen een voorouder gekoppeld is die wil worden gerepresenteerd, en door wie deze steen is uitgekozen. Het kan zijn dat een bepaalde steen door ons alle drie gevoeld wordt. Dan leggen we er alle drie een velletje bij van onze kleur. Voel je een steentje heel sterk, dan geef je dat weer je door meerdere velletjes neer te leggen. Het kan zijn dat iemand van een bepaald steentje al heel blij wordt, of juist een zorgelijk gevoel erbij heeft. Om dat te herinneren kan een wit of zwart papiertje erbij gelegd worden. Misschien voelen we samen meer dan tien steentjes die om aandacht vragen, misschien minder. Dat maakt niet uit. Misschien komt er gaandeweg nog een steentje bij dat gezien wil worden. Ook kan het zijn dat je niet een bepaald steentje voelt trekken, maar dat je er zelf voor kiest dat dat steentje wordt ingevoeld en gerepresenteerd, bijvoorbeeld bij jouw ouders of grootouders.

Als we voelen dat we klaar zijn met het invoelen van het veld en we de steentjes die om aandacht vragen, hebben aangegeven met een velletje papier, gaan we weer zitten en ga jij bepalen met welke steen je wilt beginnen. Er is geen bepaalde volgorde. Je kunt dus ook met een steen uit de tiende generatie beginnen, als daar velletjes bij liggen. Het ligt voor de hand te beginnen met een steen waarbij veel velletjes liggen, want dat betekent dat die in het ritueel belangrijk is. Maar het is vrij.