Bij iedere opstelling worden tien of tot tien voorouders ingevoeld en gerepresenteerd. Het mogen er minder zijn, maar voor meer zal bijna nooit gelegenheid zijn. Dat gaat als volgt: jij pakt het steentje op, gaat op de plek staan waar het steentje lag, houdt het steentje in jouw beide handen, en geeft innerlijk aan de voorouder aan dat hij of zij welkom is. Dan voel je het steentje in. Dat wil zeggen dat je je leeg maakt en kijkt wat je ervaart. Misschien komt er een bepaalde lichamelijke gewaarwording in je op, een gedachte, een beeld, een gevoel. Je kunt hardop vertellen wat je ervaart. Er zal hierover geen gesprek zijn. We houden het hier bij wat jij zelf zegt. Als je niets zegt, is dat ook prima. Als je je jezelf dit nog niet zo snel ziet doen, of hier tegenop ziet, kun je ook het steentje alleen vasthouden en je er met jouw hart mee verbinden door de voorouder welkom te heten en er even aandacht aan te geven.

Daarna geef je het steentje aan mij over, ga ik staan op de plek waar jij stond en ga ik de voorouder representeren. Dat is een proces dat tijd nodig heeft. Ik blijf daarbij ook bij mijn eigen bewustzijn. Na afloop leg ik het steentje weer terug. Op het moment dat ik uit de representatie stap, gaat ook het bewustzijn van de voorouder uit me, al kan dat, zeker bij een voorouder met een sterke emotie, even duren. Ik probeer er zo direct mogelijk helemaal uit te stappen, maar soms heb ik er even tijd voor nodig.

Misschien wil je dan bij wat voorgevallen is stilstaan. Misschien wil je meteen door naar de volgende voorouder. Dat bepaal je zelf. Soms kan ik, vanuit mijn positie als representant en omdat ik de voorouder zelf van binnenuit heb ervaren, nog wat informatie aanreiken.

Bij de thematische voorouder opstelling ligt vast welk steentje daarna door jou wordt opgepakt, bij de algemene voorouder opstelling beslis je zelf welk steentje je wilt oppakken. Dit herhaalt zich totdat tot maximaal tien steentjes zijn ingevoeld en gerepresenteerd.